Kirazlı Köyü / Hafta Sonu Kaçamağı ~ Deniyorum...

Hadi biraz İtalya gezisine ara verip, hafta sonunu yazayım sizlere :) Pazar günü erkenden gözlerim aralanıyor, sevgili beni
uyandırmadan yanımdan kalkmaya çalışmakta, hamileliğinde verdiği huysuzlukla;

"öperek uyandırman lazım, bana sarılmadan nereye gidiyorsun" diyorum.

"Salona gidip gelmem lazım, hem senin mutlu olacağın bir şey" Sonra da kendi kendine gülüyor; "yahu çocuk gibisin, ille seni ikna etmem gerekiyor" diye.

Canım, 30 yaşında bulmuşum seni, gözümün önünden ayırır mıyım hiç :)

Neyse efendim elinde minik not kağıtlarıyla geliyor ve benim bu dünyada en sevdiğim cümleyi söylüyor; "Karımı bugün nereye götürsem acaba" :)

Meğerse hafta içi oturmuş çalışmış, nereye gitmeli, nerede ne var diye, sonra da hepsini ayrı ayrı not almış. E artık yakın civarda gezmediğimiz bir yer kalmayınca en yakın mesafe 2,5 saat oluyor haliyle.

Geçenlerde, pazar günü ne yaparız diye sormuştum, sevgilimin cevabı süperdi; "Şimdi sen bloguna yeni bir yazı ekle diye bugüne kadar gitmediğimiz, 500 Km çapında, adını daha önce duymadığım bir köye gideriz" Şaka sanmıştım ama meğerse, ciddiymiş :)

Hamileyim, yorulurum diye tereddüt etse de, ben elbette ki en uzak mesafe olan, müthiş yemekler yiyebileceğimiz, ekolojik pazarında alışveriş yapabileceğimiz yemyeşil Kirazlı Köyü'nde karar kılıyorum.

Mesafe uzak olduğundan evde kahvaltımızı yapıyoruz. Bu aralar pankek yemeden doymuyorum resmen. Leziz ve yumuşacık tadı beni benden alıyor. Krep düşkünü Özlem'i, pankek düşkünü yapan lezzeti merak ediyorsanız, tık tık!

Yola koyuluyoruz, Otoban'dan Belevi ayrımından sapıyoruz, bu bölgeyi çok seviyorum gezilecek çok yer var, biraz ileride Tire-Kaplan'a gidilebilir, ormanın içinde muhteşem bir yer, yolumuzun üzerinde Şirince, Kuşadası, Meryemana hep keyifle gezilecek yerler. Biz hepsini düz geçiyoruz, Lokomotif Müzesi'nden sağa sapıp 9 Km daha devam ediyoruz.

Muhteşem bir yol burası, her yanı ağaçlık, film setinde gibiyiz. Gökçe köyünden geçerken herkesin üzüm bağlarında olduğunu görüyoruz. Pek meşhur sanırım yer gök üzüm, mutlaka biz de alalım diye plan yapmayı da ihmal etmiyoruz elbette.

İşte 2,5 saat yoldan sonra beklediğimiz an; Kirazlı Köyü.

Hemen girişte, internette bir hayli meşhur olan 'Köy Sofrası' var. Karnımız da acıkmıştı zaten.

Önce bir hayli büyük olan bahçesinde geziyoruz. Her ağacın adının yazılı olduğu tabelada, çocuklara zarar vermemeleri için not da düşülmüş.

İster masalarda, isterseniz de sedirlerin üzerinde yayılarak yemeniz mümkün. Biz kahvaltı istemedik ama masalarda gördüklerimizle iştahımız bir hayli kabardı, mutlaka kahvaltıya da gelmem lazım :)

İçeriye giriyoruz, şömineli masalar hoşumuza gidiyor, soğukta süper olur eminim.

Mutfaktaki teyzeler tencerelerin kapaklarını bir bir kaldırıp yemekleri gösteriyor bize. Üfff koskocaman bir sarma tenceresi var düşünsenize, bayılırım, kapama, incik, kuru fasülye, düğün çorbası, etli şevket-i bostan (daha mevsimi olmadığından göremedik), kavurma, mantı, her türlü ot salatası, ev baklavası, kalbura bastı, bunlardan hatırlayabildiklerim. Bazıları sadece hafta sonları yapılıyormuş, bilgi almadan gitmemek lazım sanırım.

Biz; kapama, incik, sarma, yoğurtlu biber kızartması istiyoruz, önden az düğün çorbası ve karışık ot tabağı. Tabii amcam karışık ot tabağını yanlış anlayıp, her birini porsiyon olarak getirince sofra bir anda şenleniyor.

Hesabı öderken sahibi bile, sadece 2 kişi mi bu kadar yediniz diyor ve yanlış anlaşılmadan ötürü 15 TL indirim yapıyor, bu halde bile 90 TL ödüyoruz. Ucuz değil ama mutlaka her yemek ayrı ayrı tadılmalı her biri enfes çünkü.

Mesela düğün çorbası hayatımda içtiğim en lezzetli çorbaydı bu kadar açık. İçine hazır şehriye falan değil, bildiğimiz elde kesme konmuş. İyi ki içmişim.

Her biri doğal, kırda yaşayan hayvanlardan ve bahçelerinde yetişen sebzelerden yapılmış. Farkı da tadından hemen anlaşılıyor. Etli Şevket-i Bostan'ı da merak ediyorum, acaba Şirince'dekinden daha mı güzel yapıyorlar diye :)

Bu arada Pazartesileri kapalıymış, müzeler gibi, aklınızda olsun.

Etrafta tavuklar, köpekler, kediler geziyor, ağaçlarda salıncaklar, hamaklar; çocuklar için tam bir şenlik.

Enfes bir yemeğin ardından zaten 5,5 aylık hamile göbeğim biraz daha şişiyor, oğluşuma içeride yer kalması açısından köyde yürüyüş yapmamız en iyisi sanırım.

Evlerin bahçelerinde mandalina, nar ağaçları harika bir görüntü oluşturuyor.

Biraz daha ilerleyip kahveleri geçiyoruz, fırının tam karşısında kurulan Ekolojik Pazara uğruyoruz. Her şey köydeki kadınların yaptıklarından oluşuyor, dışarıdan gelen herhangi bir ürünü satmak yasakmış.

Neler yok ki; konserveler, salçalar, kuru üzümler, kantaron yağı, mersin, sabun, kurabiye, el işi oyalar... Saymakla bitmez.

Çekirdeksiz kuru üzümden alıyoruz biraz, yan taraftaki el işi sergisi tam annemlik aslında, O da olsaymış tezgahı kaldırırdık sanırım :)

Yolun üzerinde başka restoranlar, kendin pişir kendin ye'ciler de var. Onları denemedim ama eminim ki süperdirler.

Sevgilimle el ele, köyün birinde, ağaçların altında gezmek ne keyifliymiş. E tabi bir de bebişimiz de bizimle, onu unutmayalım di mi ama :)

Dönüşte yaklaşık yarım saat mesafedeki Novada Outlet'e uğrasak mı diye düşünüyoruz, bu kadar doğal bir günden sonra o kalabalığı pek canım istemiyor açıkçası. Sevgilisinin alışverişe bile hayır demesi kocamı bir hayli şaşırtıyor sanırım :)

DNR'dan yeğenim Deniz'e çocuk kitapları alıyoruz, mini mini koltuklarda oturmuş kendilerine kitap seçen şirinleri gördükçe mutlu oluyorum, inşallah benim oğluşum da böyle okumaya meraklı olur ileride, amin.

Küçük Prens kitabını arıyorum ne yazık ki kalmamış, o kitabı mutlaka bulup okutmalıyım. Sizin de aklınızda olsun derim ben.

Bravo pastanesinin birbirinden güzel kuru pastalarından alıp, babasını kaybeden eniştem ve teyzeme gidiyoruz. Akrabalarla biraraya gelmenin en güzel tarafı eskilerin açılması sanırım. Annemin çocukluğu, gençliği, anneannemin komik anıları, bizim yaramazlıklarımız...

Başsağlığına gidiyoruz fakat eskiler açılınca hepimiz kahkahalar atarak ayrılıyoruz oradan da.

Yorgun fakat mutlu olarak evimize dönüyoruz. Ne olursa olsun, insanın yine de evi gibisi yok. Bunun yanında şimdiden haftaya pazar nereye gitsek diye düşünmeye başladım bile.

Keyifli günler dilerim...

İlginizi çekebilecek diğer gezi yazıları;

Posted in: BLOG SAHİBİ, GEZİ, SEVGİLİ GÜNLÜK, SEYAHAT

11 yorum:

Melike Kutlay Cengiz dedi ki...: Ben de çok severim Kirazlı Köy Sofrasını. Size uzak ama kahvaltısı da çok güzeldir ;); 5 Kasım 2014 12:10
ÖZLEM SEZEN YILMAZ dedi ki...: Yiyenleri gordum bayildim ben de. Cok lezzetliydi hersey o yuzden paylasmak istedim. Sevgiler; 5 Kasım 2014 12:48
Mes TidyGhost dedi ki...: Çok güzel bir yermiş, paylaşım için teşekkürler ;); 5 Kasım 2014 22:52
ÖZLEM SEZEN YILMAZ dedi ki...: Bence de çok keyifliydi. Güzel yorumun için teşekkür ederim. sevgiler; 5 Kasım 2014 22:58
Metin Yılmaz dedi ki...: Ee artık bize bu tavsiyelerden sonra birgün kahvaltı da şart oldu :)) olmazsa hafif atıştırıp ikinci kahvaltı yaparız artık ne yapalım.; 6 Kasım 2014 06:24
Emrah Ozdemir dedi ki...: Ne güzel şöyle bir çılgınlık bende yapmak istiyorum ama dersler var :/ Ne güzel yemekler yaw öyle gerçekten gidilmesi gerekli bir yermiş.; 6 Kasım 2014 15:04
Yağmur Serhat dedi ki...: Canım benim bence de kahvaltıya da gitmeniz lazım .. Bir de çorba çok güzel görünüyor kimbilir tadı ne kadar enfestir :); 6 Kasım 2014 22:23
ÖZLEM SEZEN YILMAZ dedi ki...: Evet sadece yemek için bile gidilir :); 6 Kasım 2014 22:57
ÖZLEM SEZEN YILMAZ dedi ki...: Güzeldi gerçekten canım. Kahvaltı için de düşünüyorum bir süre sonra bakalım kısmet; 6 Kasım 2014 23:00
Gulcin Akbulut dedi ki...: sen burden linkleri paylastikca benim burda icim gidiyor olacak is mi bu simdi :) neyse gidilecekler listesi okadar kabardi ki bakalim ne olacak ??; 8 Kasım 2014 00:07
ÖZLEM SEZEN YILMAZ dedi ki...: :) Türkiye ye gelince plan yapmakta zorlanma diye fıstık :); 8 Kasım 2014 00:18

5 Kasım 2014 Çarşamba

Kirazlı Köyü / Hafta Sonu Kaçamağı

11 yorum:

Yorum Gönder

Hakkımda

En çok okunanlar...

Ne hakkında yazmışım...

Arşiv